W parafii Wniebowzięcia NMP i bł. ks. S. W. Frelichowskiego – w kościele, w zakrystii, w salce, w innych pomieszczeniach, na dziedzińcu – każde dziecko ma prawo czuć się bezpiecznie.
JESTEŚMY BEZPIECZNI PRZED PRZEMOCĄ, CZYLI PRZED CZYM? MAŁY SŁOWNICZEK
przemoc – celowe działanie lub zaniechanie działania jednej osoby wobec drugiej, które powoduje cierpienia i szkody
przemoc fizyczna – wszelkiego rodzaju celowe działania wobec dziecka z użyciem siły, powodujące zadawanie bólu, uszkodzenie ciała, np. nieprzypadkowe urazy, stłuczenia, złamania, poparzenia, popychanie, przytrzymywanie, policzkowanie, bicie, kopanie, szarpanie, wykręcanie rąk itp.; także metody kar, które przyjmują postać tortur lub innego okrutnego, nieludzkiego poniżającego traktowania dzieci
przemoc emocjonalna – zachowanie wobec dziecka, które powoduje obniżenie możliwości prawidłowego rozwoju zaburzenia osobowości, niskie poczucie własnej wartości, stany nerwicowe i lękowe; będą to: wyzwiska, groźby, szantaż, straszenie, emocjonalne odrzucenie, nadmierne wymagania, które są nieadekwatne do wieku i możliwości dziecka
przemoc seksualna – każde działanie seksualne wobec dziecka, naruszenie sfery intymnej dziecka, zmuszanie do oglądania nagich osób, robienie zdjęć lub filmów z udziałem dziecka bez odzieży
cyberprzemoc – stosowanie przemocy poprzez: prześladowanie, zastraszanie, nękanie, wyśmiewanie innych osób z wykorzystaniem Internetu i narzędzi typu elektronicznego takich jak: SMS, e-mail, witryny internetowe, fora dyskusyjne w Internecie, portale społecznościowe, komentarze na FB, IG i inne
zaniedbanie – niezaspokojenie podstawowych potrzeb małoletniego, zarówno fizycznych (niedożywienie, ubrania nieodpowiednie do pory roku lub brudne i zniszczone, brak snu, zaniedbanie higieniczne, pozostawanie na dworze bez opieki w godzinach wieczornych i nocnych, nie dbanie o odpoczynek, nie posyłanie dziecka do szkoły, nie zapewnienie dziecku opieki lekarskiej) jak i psychicznych (poczucie bezpieczeństwa, miłość rodzicielska, troska)
WSZYSCY JESTEŚMY ZA TO WSPÓLNIE ODPOWIEDZIALNI
CO ROBIĘ
Na wzór Pana Jezusa wzrastam w łasce u Pana Boga i ludzi: korzystam śmiało z sakramentów, proponowanych w parafii aktywności dla dzieci i młodzieży w moim wieku (m. in. ministranci, schola parafialna)
Traktuję inne dzieci z należytym szacunkiem: słucham innych, gdy mówią, nie przerywam innym, gdy się wypowiadają, pamiętam, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań, jeśli nie naruszają one dobra osobistego innych osób.
Konflikty rozwiązuję w sposób pokojowy: wyciszam się, uspokajam, zatrzymuję niepotrzebną kłótnię, zanim stracę nad sobą kontrolę; mówię co według mnie jest problemem, co jest przyczyną nieporozumienia, czego oczekuję.
Zgłaszam przypadki krzywdzenia dzieci – mnie lub innego dziecka – Księdzu Proboszczowi, innemu Księdzu lub Osobie Zaufania – pani Karolinie Olszewskiej (tel. 668 432 213) – mogę sobie zapisać jej numer w telefonie jako „Osobę Zaufania”
Zapoznaję się z tym dokumentem – dostępnym w salce parafialnej, zakrystii, na stronie www parafii
Zachęcam rodziców do zapoznania się z pełną wersją dokumentu „Standardów Ochrony Małoletnich parafii Wniebowzięcia NMP i bł. ks. S. W. Frelichowskiego” dostępną na stronie www parafii
CZEGO NIE WOLNO
Stosować wobec dzieci żadnych form przemocy:
- psychicznej: poniżanie, zastraszanie, wzbudzanie poczucia winy, niesprawiedliwego traktowania, odrzucanie
- werbalnej: wyzywanie, wyśmiewanie, obrażanie, mówienie nieprawdy, szydzenie,
- fizycznej: popychanie, uderzanie, szarpanie, spoliczkowania, wykręcanie rąk, duszenie, kopanie.
Dyskryminować dzieci ze względu na pochodzenie, narodowość, poglądy, status materialny.
Przekraczać stref intymności dzieci, zaczynać rozmów i relacji o charakterze seksualnym (flirt, dwuznaczne żarty lub spojrzenia, obłapianie, przyciskanie, przytrzymywanie w celu nawiązania kontaktu fizycznego, proponowanie nieformalnych spotkań lub czynności seksualnych).
Łamać zasad bezpieczeństwa, narażać siebie czy innych na niebezpieczeństwo.
Nagrywać i udostępniać zdjęć lub filmów dziecka bez jego zgody (i zgody rodziców)
Przynosić czy stosować niedozwolonych substancji, namawiać innych do ich stosowania
JEŚLI DOŚWIADCZYŁEŚ PRZEMOCY:
1. Pamiętaj! Nie jesteś tego winien!
2. Zgłoś to do Księdza Proboszcza, innego Księdza posługującego na parafii lub Osoby Zaufania: pani Karolina Olszewska, tel. 668 432 213, która jest Psychologiem przygotowanym do udzielania pomocy dzieciom. Pamiętaj: Nie wystarczy powiedzieć podczas spowiedzi – ksiądz nie może wówczas nic zrobić, bo musi zachować Tajemnicę Spowiedzi!
3. Możesz skorzystać z telefonów zaufania: 800 12 12 12 (Telefon Zaufania dla Dzieci Rzecznika Praw Dziecka), 116 111 (Telefon Zaufania Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę), 800 119 119 (Telefon Zaufania Towarzystwa Przyjaciół Dzieci dla dzieci i młodzieży), 800 12 00 02 („Niebieska Linia” Ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy w rodzinie).
DOKUMENT TEN ZOSTAŁ OPRACOWY W FORMIE SKRÓCONEJ (TO TA) ORAZ PEŁNEJ
Posługujący na parafii księża, pracownicy i wolontariusze znają treść „Standardów Ochrony Małoletnich”. Pracownicy i wolontariusze mający kontakt z dziećmi są sprawdzani zgodnie z obowiązującym w Polsce prawem. Oba dokumenty są publicznie dostępne na stronie www parafii, w zakrystii, biurze parafialnym. Standardy Ochrony Małoletnich są regularnie oceniane, również za pomocą Anonimowych Ankiet. Twoi rodzice mogą w każdej chwili wypełnić taką ankietę i dostarczyć ją do parafii.
